- bəqeyr
- f. və ə. başqa, digər
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
qeyrətləndirmə — «Qeyrətləndirmək» dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qeyrətlənmə — «Qeyrətlənmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qeyrət — is. <ər.> 1. Vətən, xalq, ailə namusu; ən əziz və müqəddəs sayılan bir şeyin təəssübünü çəkmə, şərəfini, heysiyyətini qoruma. Vətən qeyrəti. – Gəl, ana yurdumun qızı, gəlini! İndi hünər vaxtı, qeyrət dəmidir. S. V.. <Cabbar:> Qeyrət!… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qeyrətli — sif. Öz vətəninin, xalqının, yaxın adamlarının qeyrətini çəkən, şərəf və namusunu qoruyan. Hər birimiz guya millətin ən qeyrətli hamisi, canıyananı donuna girib zəmanə aslanı, qəhrəmanı oluruq. C. M.. Haşım qeyrətli və çalışqan adam olduğundan,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qeyrətmənd — <ər. qeyrət və fars. . . . mənd> köhn. bax qeyrətli. Qeyrətmənd və sahibi namus şəxs belə səltənətdən ar edər və belə padşahlardan bizar olar. M. F. A … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qeyrətpərəst — ə. və f. 1) qeyrət çəkən; qeyrətli; 2) son dərəcə qısqanc … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qeyrətkeş — sif. və is. <ər. qeyrət və fars. . . . keş> Qeyrət çəkən; vətən, xalq, ailə namusu çəkən (adam) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qeyrətpərəst — <ər. qeyrət və fars. . . . pərəst> bax qeyrətli … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qeyrətsiz — sif. Qeyrəti, namusu, heysiyyəti olmayan. Dərdlərimiz daha da; Ürəkdə köz köz olur; Bu haqdır, ağladıqca; Kişi qeyrətsiz olur. B. V … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qeyrətsizlik — is. Qeyrəti, namusu, heysiyyəti olmama. <Şahların> qəfləti və qeyrətsizliyi üzündən vətənimiz . . ən acınacaqlı bir vəziyyətə düşmüşdür. M. F. A … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qeyrətkeş — ə. və f. bax: qeyrətmənd … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti